Leeftijd zegt weinig. Beeldvorming des te meer.

Leeftijdsdiscriminatie begint zelden met een harde “nee”. Het begint met aannames. Met zinnen als “past niet meer in het team” of “we zoeken iemand met frisse energie”.

Juist daarom is het waardevol dat Omroep MAX met De Toekomst is Grijs ruimte maakt voor scherpe gesprekken over ouder worden, werk en waardigheid. Niet vanuit nostalgie, maar vanuit urgentie.

Krapte op de arbeidsmarkt? Benut de 55-plusser

Senior Intelligence gelooft dat dit gesprek essentieel is voor de toekomst van werk.

Onze mede-oprichter Chantall Olthoff werd als expert uitgenodigd voor het debat in Meldpunt Actueel. Een gesprek met deelnemers tussen de 18 en 80 jaar, waarin zichtbaar werd hoe diep leeftijdsbeelden verankerd zitten — bij werkgevers, bij beleid en soms zelfs bij onszelf.

De paradox van leeftijd op de arbeidsmarkt

Wat in het debat opnieuw duidelijk werd, is een hardnekkige paradox:

  • Veel organisaties spreken over inclusiviteit

  • Maar leeftijd blijft de minst besproken vorm van uitsluiting

Terwijl onderzoek laat zien dat een groot deel van de mensen op latere leeftijd wíl blijven werken, worden zij in de praktijk vaak niet meer serieus genomen. Niet vanwege gebrek aan motivatie of kunde, maar vanwege hun geboortedatum. Leeftijd fungeert als een snelle filter. En dat is zelden rationeel. Zoals hoogleraar Erik Scherder in de uitzending zei: we moeten eigenlijk af van dat woord vergrijzing, dat is een hele negatieve term.

Niet te oud om te werken. Wel te vaak afgeschreven.

Leeftijdsdiscriminatie is meestal subtiel. Geen expliciete afwijzing, maar een profiel dat “net niet past”. Een cv dat ongelezen blijft. Een gesprek dat nooit wordt gepland.

Dat raakt niet alleen individuen, maar ook organisaties.

Want wie ervaring structureel uitsluit:

  • verliest stabiliteit

  • verliest kennis

  • vergroot personeelstekorten

En creëert tegelijk extra druk op jongere generaties die het werk moeten opvangen.

De onzichtbare waarde van ervaring

In het debat kwam ook een ander hardnekkig beeld naar voren: dat oudere generaties vooral kosten met zich meebrengen.

Maar die framing is eenzijdig. Mensen met levenservaring leveren dagelijks waarde — betaald én onbetaald. Via werk, mantelzorg, vrijwilligerswerk en informele ondersteuning. Die bijdrage wordt zelden meegenomen in beleid of besluitvorming, terwijl zij cruciaal is voor het functioneren van onze samenleving.

Bij Senior Intelligence zien we dagelijks wat er gebeurt als ervaring wél wordt benut:

  • rust op de werkvloer

  • betere overdracht van kennis

  • minder uitval

  • meer onderlinge solidariteit

Tijd voor een volwassen gesprek over leeftijd

De Toekomst is Grijs laat zien dat leeftijd geen randthema meer is. Het raakt álles: arbeidsmarkt, zorg, wonen, organisatiecultuur en leiderschap.

De oplossing zit niet in generaties tegenover elkaar zetten, maar in het loslaten van leeftijd als criterium. En in het serieus nemen van mensen in elke fase van hun werkzame leven. Dat vraagt om ander HR-beleid. Andere aannames. En vooral: ander gedrag.

📺 De Toekomst is Grijs is terug te kijken via NPO Start.

Vorige
Vorige

Leeftijdsinclusiviteit: Waarom ervaring zonder vernieuwing roest (en vernieuwing zonder ervaring crasht)

Volgende
Volgende

Langer leven, langer werken – Investeer in 55-plussers!